Poniedziałek 10 maja

            Jak odróżnić ufność od naiwności? Takie zadano mi pytanie i wiem, że ufność często kojarzy się ludziom z naiwnością i może dlatego boją się zaufać, żeby nie zostać wykorzystanym.

            Ufność jest wiarą w dobro. Naiwność jest (podświadomą) chęcią zyskania czegoś. Mam na myśli intencje, czyli źródło działania.

            Ufność wynika z przeświadczenia, że ludzie są z natury dobrzy i uczciwi. Naiwność pojawia się wtedy, kiedy ufności towarzyszy niedojrzałość emocjonalna, czyli kiedy człowiek jest w jakiś sposób emocjonalnie uzależniony od innych i (podświadomie) liczy na to, że dostanie od nich ciepło, miłość, akceptację (lub jakąś wartość materialną), i to oczekiwanie uniemożliwia mu racjonalną ocenę sytuacji. Naiwność boli, bo czujesz się wtedy jak skrzywdzone dziecko. Ufność cieszy.

            Kocham Cię,

            Twoja B.