Osądzanie i zrozumienie

Kiedy obserwujemy drugiego człowieka, nieświadomie przypisujemy mu nasz własny system wartości i sposób myślenia. Tak bardzo przyzwyczailiśmy się do określonego oglądu świata powstałego na bazie wszystkich przeżyć i doświadczeń, że instynktownie zakładamy, że inni myślą i czują podobnie. Dlatego niektórzy mówią: „Jak on mógł coś takiego powiedzieć? Jak ona mogła coś takiego pomyśleć lub zrobić?”

Dopiero kiedy kogoś lepiej poznasz, zaczynasz rozumieć jego zachowanie, sposób myślenia i reakcje.

Każdy człowiek od najwcześniejszego dzieciństwa zbiera doświadczenia, poznaje otaczający świat i gromadzi podświadome przekonania tworzące podstawę jego osobowości. Każdy z nas jest inny, bo miał inne życie. Gdybyś przeżył życie człowieka, którym pogardzasz, najprawdopodobniej byłbyś dokładnie taki sam jak on, bo nosiłbyś w sobie jego lęki, braki, straty i kompulsywne odruchy.

Każdy ma silne i słabe strony. Każdy ma strefę światła i strefę cienia, gdzie kryją się nierozwiązane konflikty, podświadome uprzedzenia, lęki i niepokoje.

Nie ma sensu osądzać innych ani próbować ich zmieniać, bo każdy jest taki, jak ukształtowało go dotychczasowe życie. Każdy może zmienić tylko siebie.

Zamiast wytykać innym ich słabości, ograniczenia i lęki, zajmij się swoją strefą cienia. Uzdrawiaj, naprawiaj, udoskonalaj samego siebie. Im więcej dobra i mądrości wniesiesz do świata, tym bardziej inni sami z siebie będą chcieli zmieniać się na lepsze.