Wyjątkowy jest nie ten, kto czuje się wyjątkowy, tylko każdy, który istnieje. Wyjątkowość nie zależy od mojej oceny tego jaka jestem, dlatego że moja ocena jest zawsze subiektywna i uwarunkowana wszystkim, czego o życiu dowiedziałam się wcześniej. Żaden człowiek nie jest w stanie w pełni obiektywnie spojrzeć na samego siebie, dlatego że zawsze postrzega siebie (oraz innych ) przez pryzmat tego, w co podświadomie wierzy.

Każdy człowiek jest wyjątkowy i niezwykły, a dowodem na to jest fakt pojawienia się na świecie. Świat miał swoje powodu, żeby potrzebować obecności każdego z nas. Każdy jest inny, niepowtarzalny, unikatowy. Każdy posiada zestaw niezwykłych cech, które odróżniają go od innych ludzi.

Nie istnieje obiektywny wzór urody, budowy ani życia. W różnych kulturach i różnych cywilizacjach istniały różne wzorce piękna. Dla niektórych piękne jest wybicie przednich zębów, dla innych duża masa ciała, a jeszcze dla innych zez.

Nie istnieje uniwersalny wzorzec piękna, ponieważ każdy człowiek ma własne piękno w sobie. Jeżeli żyjesz w przekonaniu, że jesteś „brzydka”, to oznacza tylko tyle, że nie umiesz dostrzec własnego piękna nawet wtedy kiedy inni widzą je w tobie.

Nadwaga nie jest wadą ani słabością, tylko mechanizmem obronnym. Tak długo jak postrzegasz siebie jako gorszą i mniej wartościową, podświadomie będziesz usiłowała zbudować wokół siebie tarczę, która ma cię bronić przed ludźmi i przed życiem.

Jeżeli chciałabyś to zmienić, proponuje ci podjęcie trzech prosty kroków na początek: 1. Zrezygnuj z jedzenia chleba. 2. Unikaj słodyczy i cukru w jakiejkolwiek postaci. 3. Codziennie wyjdź na spacer.

Kiedy przestaniesz jeść cukier i chleb, zmniejszysz ilość prozapalnych cząsteczek w organizmie, dzięki czemu poczujesz się lepiej zarówno w swoim ciele, jak i w umyśle. To umożliwi ci lepsze spojrzenie na swoje życie i samą siebie, a wraz z tym pojawią się nowe pomysły i nowa siła. Serdecznie Cię pozdrawiam i wierzę, że potrafisz to zrobić!