Kreatywność

Pamiętam co opowiadał kiedyś Michael Jackson. Jak bardzo musiał się natrudzić, żeby przyjrzeć się nogom Jamesa Browna podczas występów na scenie. Za każdym razem kiedy pokazywano go w telewizji, kamera patrzyła na jego stopy przez dwie sekundy, a potem pokazywała jego twarz. A przecież to stopy były najważniejsze, bo wykonywały niezwykłe taneczne ruchy!

Mały Michael siedział przed telewizorem i usiłował wyłapać, zapamiętać, a potem powtórzyć te ruchy. Nie było łatwo. Próbował setki razy, ale ciągle czegoś mu brakowało.

Gdyby miał wtedy koncert Jamesa Browna jako plik w komputerze, który mógłby dowolnie zatrzymać i odtwarzać nieskończenie wiele razy ponownie, to pewnie szybko nauczyłby się naśladować mistrza, ale nie stworzyłby własnego stylu.

Bo własny styl bierze się z tysięcy godzin treningu z udziałem własnej kreatywności.

A kreatywność samoistnie wyzwala się wtedy, kiedy nie masz zbyt dokładnie narysowanego wzoru.

I o to właśnie chodzi.

Fragment książki „Życie jest wolnością”