Mentalna przestrzeń

Kiedy zaczęłam podróżować ponad 30 lat temu, nie było jeszcze telefonów komórkowych ani internetu. Pamiętam jak o zmierzchu ludzie milkli i w zachwycie pomieszanym z pokorą słuchali głosów ptaków układających się do snu, przeciągłego świstania cykad i innych tajemniczych dźwięków dobiegających z dżungli. Byliśmy wtedy jak kwiaty, połączeni z naturą i czuliśmy się jej częścią. Ludzie nie robili wtedy tysięcy zdjęć, nie nagrywali rolek, nie sprawdzali wiadomości z drugiego końca świata i nie wysyłali maili. Mieli mentalną przestrzeń do tego, żeby być sobą. Podczas tych niezwykłych dżunglowych świtów i wieczorów można wiele zrozumieć o sobie, jeśli tylko zechcesz słuchać. Czy masz mentalną przestrzeń dla samego siebie?…